Het centrum van de Minoïsche beschaving en de hoofdstad van het Minoïsche Kreta lag 5 km ten zuiden van Heraklion.
Knossos floreerde ongeveer tweeduizend jaar. Het had grote paleisgebouwen, uitgebreide werkplaatsinstallaties en luxueuze uit rotsen gehouwen grotten en tholosgraven. Als belangrijk handels- en economisch centrum onderhield Knossos banden met de meeste steden in het oostelijke Middellandse Zeegebied.
De accumulatie van rijkdom en de bevordering van een stedelijke levensstijl waren de kenmerken van dit hoogtepunt, dat begon rond 2000 voor Christus en werd gekenmerkt door prachtige monumentale gebouwen en een complexe sociale structuur.
Het Minoïsche paleis is de belangrijkste bezienswaardigheid in Knossos, een belangrijke stad in de oudheid, die continu werd bewoond vanaf de Neolithische periode tot de 5e eeuw. ADVERTENTIE. Het paleis werd gebouwd op de Kephala-heuvel en had gemakkelijke toegang tot de zee en het Kretenzische binnenland. Volgens de overlevering was het de zetel van de wijze koning Minos. Het paleis van Knossos is verbonden met spannende legendes, zoals de mythe van het labyrint, met de Minotaurus en het verhaal van Daidalos en Ikaros.
De eerste opgraving van de site werd in 1878 uitgevoerd door Minos Kalokerinos van Herakleion. Daarna volgden de langdurige opgravingen 1900-1913 en 1922-1930) van de Engelsman Sir Arthur Evans, die vrijwel het hele paleis blootlegde.
De vroegste sporen van bewoning in het gebied van het paleis gaan terug tot de Neolithische periode (7000-3000) voor Christus). De site bleef bezet in de pre-paleisperiode (3000-1900 voor Christus), aan het einde waarvan het gebied werd geëgaliseerd voor de bouw van een groot paleis. Dit eerste paleis werd verwoest, waarschijnlijk door een aardbeving, omstreeks 1700 voor Christus. Op de ruïnes van het oude werd een tweede, groter paleis gebouwd. Dit werd omstreeks 1450 voor Christus gedeeltelijk verwoest, waarna de Myceners zich in Knossos vestigden. Het paleis werd uiteindelijk rond 1350 voor Christus verwoest door een grote vuurzee. Het gebied dat het bedekte, werd opnieuw bezet vanaf de laat-Myceense periode tot de Romeinse tijd. Uitgebreide reconstructie van het paleis van Knossos werd uitgevoerd door de graafmachine, Sir Arthur Evans.
Het was een gebouw met meerdere verdiepingen en een oppervlakte van 20.000 vierkante meter. Indrukwekkende kenmerken zijn de verscheidenheid aan gebruikte bouwmaterialen en het geverfde gips, marmeren bekleding en muurschilderingen die de kamers en gangen sieren. Het geavanceerde technologieniveau dat door de Minoërs werd bereikt, blijkt ook uit enkele originele architecturale en structurele kenmerken, zoals de lichtbronnen en polythyra, het gebruik van balken om het metselwerk te versterken en de complexe drainage- en watertoevoersystemen.
Het paleis ligt rond een groot Centraal Hof, een ruimte die wordt gebruikt voor openbare bijeenkomsten. Een tweede binnenplaats, de West Court, fungeerde zowel als de officiële toegang tot het paleis als als een ceremonieel gebied.
De westelijke vleugel werd ingenomen door de officiële kamers voor administratieve en religieuze activiteiten, waaronder de Tripartite Shrine, de Sacred Repositories en de Pillar Crypts. De Troonzaal staat ertussen, met zijn glansbassin en de gipsen troon geflankeerd door banken. De belangrijkste gebieden in de zuidelijke vleugel zijn de zuidelijke Propylon, de gang van de processie en de zuidelijke ingang, met het fresco van de prins van de lelies. De oostelijke vleugel bevatte de woonvertrekken en grote ontvangstruimten, met als belangrijkste de Hal van de Dubbele Assen en de Koninginnezaal. Deze kamers worden benaderd door de imposante Grand Staircase.
Vanaf de noordelijke ingang leidde een weg naar de haven van Knossos. De noordelijke ingang wordt geflankeerd door verhoogde stoas, die in het westen is versierd met het Bull Hunt-fresco.
Een grote, met stenen geplaveide processieweg, de Koninklijke Weg, leidde van het Kleine Paleis en de stad naar de noordwestelijke hoek van het paleis, waar zich een openluchttheatergebied bevond.
Rondom het paleis strekte zich de Minoïsche nederzetting uit, met de begraafplaatsen op de heuvels. Belangrijke gebouwen uit deze periode zijn onder meer: het Zuiderhuis, het Huis van het Kanselscherm, het Kleine Paleis, de Karavanserai, de Koninklijke Villa en de Tempeltombe. De Villa Dionysos met zijn vloermozaïeken (2e c/. AD) is een belangrijk gebouw uit de Romeinse tijd.
De talrijke vondsten uit het paleis, allemaal kunst van uitzonderlijk hoge kwaliteit, aardewerk, vaten, beeldjes, het archief van Linear B-tabletten en de originele muurschilderingen, zijn allemaal ondergebracht in het Herakleion Museum.
